Ο Ποσειδώνας καθώς καταπλακώνει με έναν βράχο τον γίγαντα Πολυβώτη, δημιουργώντας έτσι τη Νίσυρο, απεικονίζεται στον μελανόμορφο αμφορέα
ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
Ευρήματα από το Καστελόριζο, τη Σύμη, τη Χάλκη, την Τήλο και τη Νίσυρο σε μια έκθεση που για την υλοποίησή της χρειάστηκαν δύο χρόνια
Ενα χρυσό στεφάνι με φύλλα κισσού, δίπλα σε ένα ραγισμένο σκεύος, μαζί με ένα χρησιμοποιημένο «επίνητρο» (πήλινο αντικείμενο με παραστάσεις από τη ζωή στον γυναικωνίτη που χρησιμοποιούνταν για το τύλιγμα του νήματος). Μαζί τους μικρά πήλινα παιχνιδάκια, πήλινα σύμβολα της γονιμότητας, χρυσά κοσμήματα και ταπεινά αγγεία, αλλά και υπέροχες χριστιανικές τοιχογραφίες από το μακρινό παρελθόν.!
Αριστερά, ένας Αϊ-Γιώργης του 19ου αιώνα, ζωντανός και μαχητικός, αφήνει το όνομα εκείνου που τον παράγγειλε στην αιωνιότητα: Ιωάννης. Μετά συμβίας και τέκνων. Η γυναίκα δεν έπρεπε να φαίνεται «ούτε για καλό ούτε για κακό», όπως έλεγε ο Περικλής...
Μια ολόκληρη, θαυμαστή, εμπνευσμένη έκθεση έχει στηθεί γύρω από μικρά και μεγάλα αντικείμενα του νησιωτικού συμπλέγματος της Δωδεκανήσου. Τίτλος της «Αγονη γραμμή». Είναι ο γενικός τίτλος των εκθέσεων που θα γίνουν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης κατά τη διάρκεια πολλών ετών. Η συγκεκριμένη, που εγκαινιάζεται την Παρασκευή, προσδιορίζεται καλύτερα με τον υπότιτλό της «Ενα αρχαιολογικό ταξίδι στο Καστελόριζο, στη Σύμη, στη Χάλκη, στην Τήλο και στη Νίσυρο».
Οργανώθηκε σε αγαστή συνεργασία του Μουσείου με την ΚΒ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και την 4η Εφορεία Βυζαντινών. Ο διευθυντής του Μουσείου, Νικόλαος Σταμπολίδης, που συνέλαβε την ιδέα και δούλεψε με τους συνεργάτες του δύο χρόνια για την υλοποίησή της το τονίζει αυτό. «Χωρίς τους συναδέλφους δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα».
ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
Ευρήματα από το Καστελόριζο, τη Σύμη, τη Χάλκη, την Τήλο και τη Νίσυρο σε μια έκθεση που για την υλοποίησή της χρειάστηκαν δύο χρόνια
Ενα χρυσό στεφάνι με φύλλα κισσού, δίπλα σε ένα ραγισμένο σκεύος, μαζί με ένα χρησιμοποιημένο «επίνητρο» (πήλινο αντικείμενο με παραστάσεις από τη ζωή στον γυναικωνίτη που χρησιμοποιούνταν για το τύλιγμα του νήματος). Μαζί τους μικρά πήλινα παιχνιδάκια, πήλινα σύμβολα της γονιμότητας, χρυσά κοσμήματα και ταπεινά αγγεία, αλλά και υπέροχες χριστιανικές τοιχογραφίες από το μακρινό παρελθόν.!
Αριστερά, ένας Αϊ-Γιώργης του 19ου αιώνα, ζωντανός και μαχητικός, αφήνει το όνομα εκείνου που τον παράγγειλε στην αιωνιότητα: Ιωάννης. Μετά συμβίας και τέκνων. Η γυναίκα δεν έπρεπε να φαίνεται «ούτε για καλό ούτε για κακό», όπως έλεγε ο Περικλής...
Μια ολόκληρη, θαυμαστή, εμπνευσμένη έκθεση έχει στηθεί γύρω από μικρά και μεγάλα αντικείμενα του νησιωτικού συμπλέγματος της Δωδεκανήσου. Τίτλος της «Αγονη γραμμή». Είναι ο γενικός τίτλος των εκθέσεων που θα γίνουν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης κατά τη διάρκεια πολλών ετών. Η συγκεκριμένη, που εγκαινιάζεται την Παρασκευή, προσδιορίζεται καλύτερα με τον υπότιτλό της «Ενα αρχαιολογικό ταξίδι στο Καστελόριζο, στη Σύμη, στη Χάλκη, στην Τήλο και στη Νίσυρο».
Οργανώθηκε σε αγαστή συνεργασία του Μουσείου με την ΚΒ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και την 4η Εφορεία Βυζαντινών. Ο διευθυντής του Μουσείου, Νικόλαος Σταμπολίδης, που συνέλαβε την ιδέα και δούλεψε με τους συνεργάτες του δύο χρόνια για την υλοποίησή της το τονίζει αυτό. «Χωρίς τους συναδέλφους δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα».
Χρυσό στεφάνι με φύλλα κισσού από το Καστελόριζο
Εν αρχή ην το Καστελόριζο, η Μεγίστη, όπως λεγόταν στην αρχαιότητα. Οι Τούρκοι το αποκαλούν Meyis, πολύ κοντά στο αρχαίο όνομα. Ο Γιώργος Τασούλας, αρχαιολόγος και επιμελητής του Μουσείου, που μας ξενάγησε, σταματά πρώτα πρώτα σε ένα χρυσό στεφάνι με φύλλα κισσού, το οποίο προέρχεται από το νησί και βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Ηταν τόσο μεγάλη η επιθυμία των κατοίκων να ενωθούν με την Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή της και ενώ εκείνοι βρίσκονταν υπό ιταλική κατοχή, ώστε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα το πρόσφεραν στη μητέρα πατρίδα.
Αμέτρητες, μικρές, υπέροχες, γεμάτες από τα χρώματα της ζωής (από το λευκό μέχρι και το μαύρο) είναι οι ιστορίες που αφηγούνται τα σχεδόν 400 αντικείμενα που παρουσιάζονται από αυτά τα νησιά. Αντικείμενα που κατά κανόνα έχουν βρεθεί σε σωστικές ανασκαφές, καθώς οι συστηματικές σπανίζουν. Οι κούκλες και τα παιχνίδια της μικρής που έφυγε «ανυμέναιη» συναντούν τις δύο επιγραφές των επιτυμβίων στηλών, στις οποίες δύο πατέρες θρηνούν για την απώλεια της κόρης και του γιου τους αντίστοιχα.
Τα πλούσια σε διακόσμηση αγγεία της Κλασικής και Ελληνιστικής Εποχής παρουσιάζονται δίπλα στα σχεδόν άτεχνα αλλά πολύ συγκινητικά παλαιότερα. Ανάμεσά τους μια μεγάλη «πιατέλα» που ράγισε και επισκευάστηκε κατά την αρχαιότητα: της άνοιξαν δύο τρύπες, έβαλαν κάτι γερό για να κρατά και τη συγκόλλησαν με είδος κόλλας. Ολα αυτά με φόντο γαλανό - φωτογραφίες από το κάθε νησί που έχουν τοποθετηθεί στις βιτρίνες.
Ενα από τα σημαντικότερα εκθέματα είναι ένα ανάγλυφο που συνένωσε η Καλλιόπη Φαρμακίδου. Μερικά κομμάτια βρίσκονται στο Μουσείο, άλλα στην αποθήκη και ένα μεγάλο τμήμα του στο Μουσείο Ασμόλιαν της Οξφόρδης. Θα ζητήσει κάποιος αντίγραφο άραγε;
Στο τέλος της έκθεσης ο επισκέπτης θα μπορεί να δει ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ. Η διάρκειά της θα είναι μέχρι τις 23 Απριλίου του 2012. Ο καθηγητής Νικόλαος Σταμπολίδης ήδη ονειρεύεται την επόμενη!
Αγγελική Κώττη
Εν αρχή ην το Καστελόριζο, η Μεγίστη, όπως λεγόταν στην αρχαιότητα. Οι Τούρκοι το αποκαλούν Meyis, πολύ κοντά στο αρχαίο όνομα. Ο Γιώργος Τασούλας, αρχαιολόγος και επιμελητής του Μουσείου, που μας ξενάγησε, σταματά πρώτα πρώτα σε ένα χρυσό στεφάνι με φύλλα κισσού, το οποίο προέρχεται από το νησί και βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Ηταν τόσο μεγάλη η επιθυμία των κατοίκων να ενωθούν με την Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή της και ενώ εκείνοι βρίσκονταν υπό ιταλική κατοχή, ώστε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα το πρόσφεραν στη μητέρα πατρίδα.
Αμέτρητες, μικρές, υπέροχες, γεμάτες από τα χρώματα της ζωής (από το λευκό μέχρι και το μαύρο) είναι οι ιστορίες που αφηγούνται τα σχεδόν 400 αντικείμενα που παρουσιάζονται από αυτά τα νησιά. Αντικείμενα που κατά κανόνα έχουν βρεθεί σε σωστικές ανασκαφές, καθώς οι συστηματικές σπανίζουν. Οι κούκλες και τα παιχνίδια της μικρής που έφυγε «ανυμέναιη» συναντούν τις δύο επιγραφές των επιτυμβίων στηλών, στις οποίες δύο πατέρες θρηνούν για την απώλεια της κόρης και του γιου τους αντίστοιχα.
Τα πλούσια σε διακόσμηση αγγεία της Κλασικής και Ελληνιστικής Εποχής παρουσιάζονται δίπλα στα σχεδόν άτεχνα αλλά πολύ συγκινητικά παλαιότερα. Ανάμεσά τους μια μεγάλη «πιατέλα» που ράγισε και επισκευάστηκε κατά την αρχαιότητα: της άνοιξαν δύο τρύπες, έβαλαν κάτι γερό για να κρατά και τη συγκόλλησαν με είδος κόλλας. Ολα αυτά με φόντο γαλανό - φωτογραφίες από το κάθε νησί που έχουν τοποθετηθεί στις βιτρίνες.
Ενα από τα σημαντικότερα εκθέματα είναι ένα ανάγλυφο που συνένωσε η Καλλιόπη Φαρμακίδου. Μερικά κομμάτια βρίσκονται στο Μουσείο, άλλα στην αποθήκη και ένα μεγάλο τμήμα του στο Μουσείο Ασμόλιαν της Οξφόρδης. Θα ζητήσει κάποιος αντίγραφο άραγε;
Στο τέλος της έκθεσης ο επισκέπτης θα μπορεί να δει ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ. Η διάρκειά της θα είναι μέχρι τις 23 Απριλίου του 2012. Ο καθηγητής Νικόλαος Σταμπολίδης ήδη ονειρεύεται την επόμενη!
Αγγελική Κώττη
Πηγή: Έθνος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου