Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Θεσσαλονίκη: «Κλειστόν» λόγω μετρό


ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΝΤΟΝΙΑ ΚΑΝΙΤΣΑΚΗ

Κλειστή είναι από τα ξημερώματα της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη η οδός Δελφών σε όλο της το πλάτος, από τη συμβολή της με τη Μάρκου Μπότσαρη, μέχρι την Πέτρου Συνδίκα, προκειμένου να εκτελεστούν εργασίες για την κατασκευή του σταθμού του μετρό «Ανάληψη». Ο δρόμος έκλεισε για τουλάχιστον δέκα μήνες, με ένα χρόνο καθυστέρηση.

Στις δύο πρώτες μέρες που παρέμεινε κλειστή η οδός Δελφών δημιουργήθηκαν κυκλοφοριακά προβλήματα, όχι όμως χάος, κάτι στο οποίο συντέλεσε η έγκαιρη ενημέρωση των Θεσσαλονικέων, αλλά και το ότι δεν έχουν ανοίξει ακόμη τα σχολεία. Η κυκλοφορία διεξάγεται μέσω της οδού Σόλωνος, ενώ η είσοδος του Νοσοκομείου Αφροδίσιων και Δερματικών Παθήσεων «μετακόμισε» στην οδό Χαλκιδικής.

Οι ελάχιστοι καταστηματάρχες της οδού Δελφών νιώθουν απόγνωση, θυμό, απελπισία, αγωνία και αβεβαιότητα για το αύριο. Το θέμα είναι αν όντως οι εργασίες θα διαρκέσουν δέκα μήνες, αλλά και αν θα μπορέσουν να επιβιώσουν μέχρι να ανοίξει και πάλι ο δρόμος.

Το βουλκανιζατέρ, πάντως, στο οποίο από χτες δεν έχουν πρόσβαση τα αυτοκίνητα, δε θα μπορέσει να επιβιώσει. «Μέχρι την τελευταία στιγμή πίστευα ότι θα μας έδιναν μία λύση. Ελεγα ότι δεν είναι δυνατόν να μας καταστρέψουν. Στο βουλκανιζατέρ μας δεν υπάρχει πρόσβαση», σημειώνει Ελενα Γαβριηλίδου, που μαζί με τον άντρα της έχουν το μαγαζί.

Η ίδια λέει ότι στελέχη της «Αττικό Μετρό ΑΕ», του φορέα που έχει την ευθύνη παρακολούθησης των εργασιών κατασκευής του μετρό, τους πρότειναν να βρουν άλλο μαγαζί και να μετακομίσουν. «''Βρείτε άλλο μαγαζί κι εμείς θα σας βοηθήσουμε'', μας λένε προφορικά. Διότι εγγράφως ουδείς αναλαμβάνει να βάλει την υπογραφή του. Πώς να μετακομίσουμε; Πού να βρούμε χρήματα για τις εγγυήσεις; Πώς να πληρώσουμε τους λογαριασμούς που ''τρέχουν;''», διερωτάται η κ. Γαβριηλίδου.

Οι... εναπομείναντες

Οι καταστηματάρχες που έχουν απομείνει, τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερή πλευρά της οδού Δελφών, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οποιος πεζός μπει πίσω από τις λαμαρίνες μπορεί να το διαπιστώσει πολύ εύκολα. Και βλέποντας στη σειρά τα κλειστά ξενοίκιαστα μαγαζιά, είναι σίγουρο ότι θα σφιχτεί η ψυχή του...

«Μας έδωσαν ένα χαρτί, το οποίο κανείς δεν υπογράφει, που λέει ότι ο δρόμος θα είναι κλειστός για δέκα μήνες. Μα εμάς τα τελευταία χρόνια μας έχουν ρημάξει. Ημασταν στη γειτονιά 50 μαγαζιά κι έχουμε μείνει πέντε. Ψάχνουμε κάποιον υπεύθυνο για να μιλήσουμε μαζί του και όλοι είναι εξαφανισμένοι. Το μόνο που μας απομένει είναι να κινηθούμε νομικά», σημειώνει ο Ζαφείρης Τζούτζιας, ιδιοκτήτης καταστήματος με είδη οικιακής χρήσης.

«Κανείς δεν ήρθε να μας μιλήσει, να μας συμπαρασταθεί. Πώς θα πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας; Οι λογαριασμοί μαζεύονται διαρκώς. Το έργο θα τελειώσει σε δέκα μήνες; Η κατάσταση είναι ψυχοφθόρα. Γιατί να έρθει κάποιος να ψωνίσει σε ένα μέρος που από τις λαμαρίνες δεν το βλέπει ούτε ο ήλιος;», υπογραμμίζει η Ελένη Δεβετζή, ιδιοκτήτρια καταστήματος με παντόφλες.

«Εμάς μας είχαν αποκλεισμένους τα τελευταία δύο χρόνια, στη διάρκεια των οποίων εκτελέστηκε μόλις το 23% με 26% του έργου στο συγκεκριμένο σταθμό», λέει ο Στέργιος Πετκανίτσας, ιδιοκτήτης κλειδαράδικου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: