Συμμετοχή της Χριστιανικής Εναλλακτικής Κίνησης στις εκλογές αιρετών για ΚΥΣΠΕ-ΚΥΣΔΕ

…όπου και να σας βρίσκει το κακό αδελφοί
όπου και να θολώνει ο νους σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη…
«Άξιον Εστί» Οδυσσέας Ελύτης

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Τι να θέλει να πει ο ποιητής με τούτα τα λόγια στη νεοελληνική μας πραγματικότητα των Μνημονίων, του Δ.Ν.Τ., του «Νέου Σχολείου»;

Ο κυρ – Αλέξανδρος κουβαλώντας βιωματικά την Παράδοση του τόπου του, έζησε απλά και λιτά «δι’ εξοικονομήσεως». Ο Σολωμός δεν είχε άλλο στο μυαλό του «πάρεξ ελευθερία και γλώσσα». Κι εμείς οι Νεοέλληνες τι έχουμε τώρα;


Σημαντική μερίδα του λαού μας, χαυνωμένη από τον τρόπο ζωής που προωθεί το κεφαλαιοκρατικό Σύστημα, δηλαδή τον καταναλωτισμό, την καλοπέραση, την εικονική πραγματικότητα και το lifestyle από την τηλεόραση και τη συντριπτική πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε., δεν έδινε σημασία στις μεγάλες ή μικρές αλλαγές που συντελούνταν γύρω μας.

Τους νεόπτωχους, τους μετανάστες, τη σταδιακή αλλοίωση και τελικά την αποξένωση στις σχέσεις με τους συνανθρώπους μας και το περιβάλλον. Και το χειρότερο μεριμνούσε για την ατομική επιβίωση, το θεμιτό και αθέμιτο ανταγωνισμό «παίζοντας» στο ίδιο γήπεδο με το Σύστημα.

Ανίκανες ηγεσίες που χρόνια τώρα διαφεντεύουν τον τόπο μας χωρίς να ξέρουν που πατούν και που πηγαίνουν, χωρίς να καταλαβαίνουν τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες των Ελλήνων, εξυπηρετώντας ιδιοτελή συμφέροντα με τις πολιτικές τους, όξυναν τις κοινωνικές ανισότητες και βύθισαν τη χώρα στην οικονομική κρίση παρακολουθώντας τα χρηματιστηριακά παιχνίδια του διεθνούς κεφαλαίου στις πλάτες του λαού μας.

Έφτασε η στιγμή λοιπόν «σαν έτοιμες από καιρό» να μας παραδώσουν στην ξένη επιτήρηση όπως και άλλοτε. Το μέγιστο αγαθό για τον Έλληνα από τα αρχαία χρόνια, η Ελευθερία πηγαίνει στην άκρη. Προτεραιότητα έχει πλέον η ευημερία των αριθμών και του τραπεζικού συστήματος και όχι των ανθρώπων.

Αλλά και η γλώσσα, δηλαδή ολόκληρος ο Πολιτισμός και η Παιδεία ενός λαού, πρέπει να συστοιχηθεί με τις επιταγές της σύμβασης υποτέλειας που υπέγραψαν οι …άρχοντές μας.  Στο Μνημόνιο, σελ. 83, η εκπαίδευση βαφτίζεται υπηρεσία και αντιμετωπίζεται όπως ο τουρισμός και το λιανεμπόριο. Οι ρυθμίσεις που προβλέπονται για την εκπαίδευση μπαίνουν κάτω από τον τίτλο "Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και ανάπτυξη ανταγωνιστικών αγορών".

Το Δ.Ν.Τ. έχει ζητήσει το άνοιγμα της εκπαιδευτικής αγοράς στον ιδιωτικό τομέα καθώς και την άρση κάθε εμποδίου στην αλλοδαπή επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της εκπαίδευσης. 'Ετσι, η Ελλάδα θα είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που γίνεται εκπαιδευτική... Μπανανία. Οι απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ. θέτουν θέμα αλλαγής Συντάγματος, εκτός κι αν υλοποιηθούν δια της καταλύσεώς του.

Καταλαβαίνουμε δυστυχώς ότι τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από το να υποθέσουμε ότι το «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» είναι άλλη μια αποτυχημένη προσπάθεια εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.  

Πίσω απ’ το λαϊκίστικο σύνθημα «Πρώτα ο μαθητής» υλοποιείται σταδιακά ένα σχέδιο ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, η άμεση σύνδεση του Σχολείου με την παραγωγικότητα και τελικά η αποδόμησή του προς όφελος της Αγοράς. Τα Μνημόνια οδηγούν κατευθείαν στο μνημόσυνο της Παιδείας μας και της χώρας. 

Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση πιστεύουμε ότι η Διοικούσα Εκκλησία θα έπρεπε να έχει μια ριζοσπαστική κι όχι μονομερή στάση.

Καλή είναι η υπενθύμιση της προσωπικής στάσης της μεταβολής νοοτροπίας (μετάνοια) του καθενός μας από ατομιστική σε αλληλοπεριχωρητική και αλληλέγγυα καθώς και η έμπρακτη διακονία με τα συσσίτια σε πολλές ενορίες αλλά καλή θα ήταν και η ευθεία κριτική απέναντι στις πολιτικές επιλογές των αρχόντων όπως έκαναν όχι μόνο οι Τρεις Ιεράρχες αλλά και πολλοί πατέρες της Εκκλησίας σε παρόμοιες εποχές.

Η Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση προσπαθεί να εκφράσει τους εκπαιδευτικούς που έχουν μια διαφορετική αντίληψη για την Παιδεία από τις κατεστημένες κομματικές παρατάξεις. ΔΕΝ αποτελεί μόνο διαμαρτυρία για το τελματωμένο συνδικαλιστικό κίνημα με ευθύνη κυρίως των πολιτικών κομμάτων που βρίσκονται πίσω απ’ αυτές ΑΛΛΑ και μαρτυρία για την Παιδεία που θέλουμε.

Η εμπειρία της Εκκλησίας μας θέλει την Παιδεία στην υπηρεσία του Ανθρώπου, της κοινωνίας των προσώπων, των μικρών κοινοτήτων και της γειτονιάς – ενορίας, και όχι του απρόσωπου συστήματος της καταναλωτικής κοινωνίας, του εύκολου πλουτισμού, της ισοπέδωσης των αξιών και της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης.

Όσοι αντιστεκόμαστε, προβάλλουμε το αίτημα η Παιδεία να γίνει αυτό που μόνο είναι: άσκηση, αγώνας και πάλη του ανθρώπου ενάντια σε κάθε αδικία και κακό από όπου κι αν προέρχεται προσωπικό ή κοινωνικό.        

Σε ό,τι αφορά τις εκλογές αιρετών για τη Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση πάγια θέση αποτελεί η εναλλαγή θητείας σε όλες τις αιρετές θέσεις των κλάδων (ΠΥΣΠΕ, ΠΥΣΔΕ – ΑΠΥΣΠΕ, ΑΠΥΣΔΕ – ΚΥΣΠΕ, ΚΥΣΔΕ) καθώς και τις αντίστοιχες της Ειδικής Αγωγής (ΥΣΕΕΠ – ΠΥΣΕΕΠ), ώστε όσον είναι δυνατόν να αποφεύγονται οι προσωποληψίες και οι «πονηρές» διασυνδέσεις μεταξύ των αιρετών μας και των προϊσταμένων διοικητικών αρχών.

Επειδή οι μέρες που έρχονται είναι ακόμα πιο «δύσκολες» για την πολύπαθη Παιδεία στον τόπο μας, ΚΑΛΟΥΜΕ τους εκπαιδευτικούς  όλης της χώρας να ενισχύσουν τους συνδυασμούς μας στις εκλογές για το ΚΥΣΠΕ και το ΚΥΣΔΕ, ώστε να κάνουμε εντονότερη την παρουσία μας στο χώρο της εκπαίδευσης και να αρθρώσουμε το λόγο που λείπει κατά πολύ σήμερα από το χώρο του Σχολείου.

Το λόγο του προσωπικού και κοινωνικού ήθους, της αξιοπρέπειας, της συλλογικής σχολικής κοινότητας ενάντια στην ιδιώτευση, τον τεχνοκρατισμό, την έλλειψη αξιών και την ισοπέδωση που προσπαθούν να κυριαρχήσουν στα σχολεία μας σήμερα.