Της Μαριλης Mαργωμενου
Θα του κούρευαν το κεφάλι με την ψιλή, αν είχε προλάβει να μακρύνει το μαλλί του απ’ όταν του το ξανακούρεψαν με την ψιλή. Κι έτσι, ο μικρός με τα γυαλιά - πατομπούκαλα αυτό τουλάχιστον το γλίτωσε. Υπέστη μόνο τη γνωστή τιμωρία: ο δάσκαλος τον έβαλε να στέκεται όρθιος με το πηλίκιο στο κεφάλι, με τη σόμπα του γυμνασίου Ανδρου πίσω του να του καίει τα πόδια, και τους συμμαθητές μπροστά του να χασκογελούν: «πάλι στη γωνία τον βάλαν τον Νικήτα!». Αυτό του συνέβαινε κάθε που υπέκυπτε στον πειρασμό της αταξίας - δηλαδή, κάθε δεύτερη μέρα. Βλέπετε, σ’ αυτή τη ζωή, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, που δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στις παρορμήσεις τους...
Οι συμβουλές Αβέρωφ
Την παλιά εκείνη εποχή, αυτό το είχαν εμπεδώσει όλοι οι καθηγητές στην Ανδρο που υφίσταντο τα πάνδεινα απ’ τον μικρό Νικήτα Κακλαμάνη. Για τιμωρία τον σήκωναν απ’ το θρανίο και τον έβαζαν όρθιο στη σόμπα. Πρόσφατα, το έμαθε και ο Αντώνης Σαμαράς. Που θέλει να τον σηκώσει απ’ τον δημαρχιακό του θώκο, και να τον βάλει στον πάγο.
Κι όμως, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που ο κ. Κακλαμάνης τον θεωρεί πολιτικό του πατέρα, του το ‘χε εξηγήσει από τότε που τον βρήκε νεαρό γιατρό στις κλαδικές των νοσοκομείων: «Δεν θα πηγαίνεις ούτε πολύ κοντά σε έναν αρχηγό, ούτε πολύ μακριά. Είναι σαν το τζάκι ο αρχηγός. Κοντά, καίγεσαι. Μακριά, κρυώνεις». Ισχύει για τη σόμπα του γυμνασίου Ανδρου, ισχύει και για τα πολιτικά τζάκια. Μόνο που το δεύτερο, ο νεαρός γιατρός θα έπρεπε να πλησιάσει την ηλικία του Αβέρωφ για να το καταλάβει.
Ηταν η μέρα που ακούσαμε για τη «γιαγιά Φραντζέσκα». Την οποία ο κ. Κακλαμάνης απαρνήθηκε τηλεοπτικώς, μ’ εκείνο το αξέχαστο «κι εγώ την αγαπούσα τη γιαγιά μου τη Φραντζέσκα, αλλά πολύ θα ήθελα να είχα γιαγιά την Πηνελόπη Δέλτα». Προσπαθώντας να «μπουκώσει» το τζάκι της οικογένειας Μπενάκη, ο κ. Κακλαμάνης πλησίασε πιο πολύ απ’ όσο τον είχε συμβουλεύσει ο Αβέρωφ στο τζάκι της οικογένειας Μητσοτάκη. Κι έτσι, στις 29 Νοεμβρίου που η Ντόρα Μπακογιάννη τσουρουφλίστηκε, ο κ. Κακλαμάνης άρπαξε κι εκείνος - περίπου σαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο που φούντωσε πέρυσι απ’ τις μολότοφ. Λογικό, κατόπιν αυτού, που ο θρόνος του στο δημαρχιακό μέγαρο ετοιμάζεται για καυσόξυλα. Μετά τη νίκη του, ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Α. Σαμαράς πρώτα προξένεψε το ανάκτορο της Κοτζιά στον Αρη Σπηλιωτόπουλο και ύστερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μόνο που ο παλιός του φίλος απ’ την Πολιτική Ανοιξη, ο νυν κάτοικος του δημαρχιακού μεγάρου δεν δείχνει και τόσο πρόθυμος να το εγκαταλείψει.
Τον «γιατρούλη μου»
Η αλήθεια είναι πως ο κ. Κακλαμάνης μόνο τη σκηνή του θεάτρου αγάπησε. Για την κεντρική πολιτική σκηνή ούτε να ακούσει δεν θέλει. Απ’ το 1989 που πρωτοπολιτεύτηκε, με τη Μελίνα Μερκούρη να λέει «όσοι ρε σεις παλιοδεξιοί ψηφίσετε Ν.Δ., μην ξεχάσετε να βάλετε σταυρό στον γιατρούλη μου!», έχουν περάσει πια 20 χρόνια. Κι αν την πρώτη φορά που βγήκε, το ’90, χρειάστηκε να έρθει ο Αβέρωφ στην προεκλογική του συγκέντρωση στο Χίλτον και να του βάλει στην τσέπη ένα φάκελο με δύο εκατομμύρια δραχμές για να καταφέρει να γίνει βουλευτής, τα τελευταία χρόνια ο κ. Κακλαμάνης είναι σταθερά ένας απ’ τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς. Κι ας κάηκε η Αθήνα και το δέντρο της, κι ας φάγαν οι κορμοράνοι την ανάπλαση του Βοτανικού, κι ας μην έγινε η Αθηνάς πεζόδρομος, κι ας στέκεται ακόμα το γήπεδο του ΠΑΟ εκεί που μας υποσχέθηκε πάρκο πρασίνου.
Εκείνος επιμένει πως «το μόνο που του λείπει απ’ τη Βουλή είναι το κουτσομπολιό που κάναμε με τους δημοσιογράφους και τους βουλευτές στο καφενείο»! Βλέπετε, απ’ το θλιβερό γραφείο του υπουργού Υγείας βρέθηκε στο αβραμοπουλικό παλάτι της πλατείας Κοτζιά, με τις μαρμάρινες σκάλες και τα γκαρσόνια με τις λιβρέες.
Από εκεί που είχε να πάει θέατρο ενάμιση χρόνο, και μια φορά που τα κατάφερε έπεσε σε μια παράσταση του Μ. Μαρμαρινού που «παρότι κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια, δεν την πολυκατάλαβα», τώρα μπορεί τα βράδια του να τα περνά στον «Κόμη» στα Πατήσια, ή στο κουτούκι της Ελένης Ροδά. Υπ’ αυτή την έννοια, έχει κάθε λόγο να δηλώνει πως θα ξανακατέβει για δήμαρχος, με ή χωρίς το χρίσμα της Ν.Δ.
Ατυχώς γι’ αυτόν, προς το παρόν, ο μόνος του υποστηρικτής είναι ο Γ. Καρατζαφέρης. Το εγκώμιο που του έπλεξε προ ημερών ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ με τις γνωστές του, γραφικές μεγαλοστομίες, θα πρέπει κάπως να τσιγκλά τ’ αντανακλαστικά αυτοσαρκασμού που ο κ. Κακλαμάνης αδιαμφισβήτητα διαθέτει. Αλλά κι όταν στεκόταν κοντοκουρεμένος μπρος στη σόμπα του γυμνασίου Ανδρου σίγουρα αισθανόταν τη γελοιότητα της κατάστασης. Αυτό όμως ποτέ δεν τον εμπόδισε να κάνει την επόμενη αταξία. Γιατί είπαμε: υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στις παρορμήσεις τους...
Πηγή: Καθημερινή
Θα του κούρευαν το κεφάλι με την ψιλή, αν είχε προλάβει να μακρύνει το μαλλί του απ’ όταν του το ξανακούρεψαν με την ψιλή. Κι έτσι, ο μικρός με τα γυαλιά - πατομπούκαλα αυτό τουλάχιστον το γλίτωσε. Υπέστη μόνο τη γνωστή τιμωρία: ο δάσκαλος τον έβαλε να στέκεται όρθιος με το πηλίκιο στο κεφάλι, με τη σόμπα του γυμνασίου Ανδρου πίσω του να του καίει τα πόδια, και τους συμμαθητές μπροστά του να χασκογελούν: «πάλι στη γωνία τον βάλαν τον Νικήτα!». Αυτό του συνέβαινε κάθε που υπέκυπτε στον πειρασμό της αταξίας - δηλαδή, κάθε δεύτερη μέρα. Βλέπετε, σ’ αυτή τη ζωή, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, που δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στις παρορμήσεις τους...
Οι συμβουλές Αβέρωφ
Την παλιά εκείνη εποχή, αυτό το είχαν εμπεδώσει όλοι οι καθηγητές στην Ανδρο που υφίσταντο τα πάνδεινα απ’ τον μικρό Νικήτα Κακλαμάνη. Για τιμωρία τον σήκωναν απ’ το θρανίο και τον έβαζαν όρθιο στη σόμπα. Πρόσφατα, το έμαθε και ο Αντώνης Σαμαράς. Που θέλει να τον σηκώσει απ’ τον δημαρχιακό του θώκο, και να τον βάλει στον πάγο.
Κι όμως, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που ο κ. Κακλαμάνης τον θεωρεί πολιτικό του πατέρα, του το ‘χε εξηγήσει από τότε που τον βρήκε νεαρό γιατρό στις κλαδικές των νοσοκομείων: «Δεν θα πηγαίνεις ούτε πολύ κοντά σε έναν αρχηγό, ούτε πολύ μακριά. Είναι σαν το τζάκι ο αρχηγός. Κοντά, καίγεσαι. Μακριά, κρυώνεις». Ισχύει για τη σόμπα του γυμνασίου Ανδρου, ισχύει και για τα πολιτικά τζάκια. Μόνο που το δεύτερο, ο νεαρός γιατρός θα έπρεπε να πλησιάσει την ηλικία του Αβέρωφ για να το καταλάβει.
Ηταν η μέρα που ακούσαμε για τη «γιαγιά Φραντζέσκα». Την οποία ο κ. Κακλαμάνης απαρνήθηκε τηλεοπτικώς, μ’ εκείνο το αξέχαστο «κι εγώ την αγαπούσα τη γιαγιά μου τη Φραντζέσκα, αλλά πολύ θα ήθελα να είχα γιαγιά την Πηνελόπη Δέλτα». Προσπαθώντας να «μπουκώσει» το τζάκι της οικογένειας Μπενάκη, ο κ. Κακλαμάνης πλησίασε πιο πολύ απ’ όσο τον είχε συμβουλεύσει ο Αβέρωφ στο τζάκι της οικογένειας Μητσοτάκη. Κι έτσι, στις 29 Νοεμβρίου που η Ντόρα Μπακογιάννη τσουρουφλίστηκε, ο κ. Κακλαμάνης άρπαξε κι εκείνος - περίπου σαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο που φούντωσε πέρυσι απ’ τις μολότοφ. Λογικό, κατόπιν αυτού, που ο θρόνος του στο δημαρχιακό μέγαρο ετοιμάζεται για καυσόξυλα. Μετά τη νίκη του, ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Α. Σαμαράς πρώτα προξένεψε το ανάκτορο της Κοτζιά στον Αρη Σπηλιωτόπουλο και ύστερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μόνο που ο παλιός του φίλος απ’ την Πολιτική Ανοιξη, ο νυν κάτοικος του δημαρχιακού μεγάρου δεν δείχνει και τόσο πρόθυμος να το εγκαταλείψει.
Τον «γιατρούλη μου»
Η αλήθεια είναι πως ο κ. Κακλαμάνης μόνο τη σκηνή του θεάτρου αγάπησε. Για την κεντρική πολιτική σκηνή ούτε να ακούσει δεν θέλει. Απ’ το 1989 που πρωτοπολιτεύτηκε, με τη Μελίνα Μερκούρη να λέει «όσοι ρε σεις παλιοδεξιοί ψηφίσετε Ν.Δ., μην ξεχάσετε να βάλετε σταυρό στον γιατρούλη μου!», έχουν περάσει πια 20 χρόνια. Κι αν την πρώτη φορά που βγήκε, το ’90, χρειάστηκε να έρθει ο Αβέρωφ στην προεκλογική του συγκέντρωση στο Χίλτον και να του βάλει στην τσέπη ένα φάκελο με δύο εκατομμύρια δραχμές για να καταφέρει να γίνει βουλευτής, τα τελευταία χρόνια ο κ. Κακλαμάνης είναι σταθερά ένας απ’ τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς. Κι ας κάηκε η Αθήνα και το δέντρο της, κι ας φάγαν οι κορμοράνοι την ανάπλαση του Βοτανικού, κι ας μην έγινε η Αθηνάς πεζόδρομος, κι ας στέκεται ακόμα το γήπεδο του ΠΑΟ εκεί που μας υποσχέθηκε πάρκο πρασίνου.
Εκείνος επιμένει πως «το μόνο που του λείπει απ’ τη Βουλή είναι το κουτσομπολιό που κάναμε με τους δημοσιογράφους και τους βουλευτές στο καφενείο»! Βλέπετε, απ’ το θλιβερό γραφείο του υπουργού Υγείας βρέθηκε στο αβραμοπουλικό παλάτι της πλατείας Κοτζιά, με τις μαρμάρινες σκάλες και τα γκαρσόνια με τις λιβρέες.
Από εκεί που είχε να πάει θέατρο ενάμιση χρόνο, και μια φορά που τα κατάφερε έπεσε σε μια παράσταση του Μ. Μαρμαρινού που «παρότι κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια, δεν την πολυκατάλαβα», τώρα μπορεί τα βράδια του να τα περνά στον «Κόμη» στα Πατήσια, ή στο κουτούκι της Ελένης Ροδά. Υπ’ αυτή την έννοια, έχει κάθε λόγο να δηλώνει πως θα ξανακατέβει για δήμαρχος, με ή χωρίς το χρίσμα της Ν.Δ.
Ατυχώς γι’ αυτόν, προς το παρόν, ο μόνος του υποστηρικτής είναι ο Γ. Καρατζαφέρης. Το εγκώμιο που του έπλεξε προ ημερών ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ με τις γνωστές του, γραφικές μεγαλοστομίες, θα πρέπει κάπως να τσιγκλά τ’ αντανακλαστικά αυτοσαρκασμού που ο κ. Κακλαμάνης αδιαμφισβήτητα διαθέτει. Αλλά κι όταν στεκόταν κοντοκουρεμένος μπρος στη σόμπα του γυμνασίου Ανδρου σίγουρα αισθανόταν τη γελοιότητα της κατάστασης. Αυτό όμως ποτέ δεν τον εμπόδισε να κάνει την επόμενη αταξία. Γιατί είπαμε: υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στις παρορμήσεις τους...
Πηγή: Καθημερινή
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου