Σχετικά με τις δηλώσεις Ερντογάν

Εχουμε το ιδίωμα να εφευρίσκουμε τις άριστες εκφράσεις, άσχετο αν δεν τις υιοθετούμε. Στην περίπτωση του Τούρκου πρωθυπουργού, ο άνθρωπος έκανε πράξη την ελληνική έκφραση «την ανάγκη, φιλοτιμία». Ξέρει ότι βρίσκεται στα πάνω του. Ξέρει ότι ήγγικεν η ώρα για μερικές «παραχωρήσεις». Εμείς τα έχουμε καταφέρει τόσο καλά, ώστε η επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης θα μας γεμίσει άδολη χαρά και εκφράσεις αρκετές εναντίον των «γειτόνων μπουνταλάδων που η παγκόσμια κοινή γνώμη ανάγκασε να αναδιπλωθούν». Αυτά που τράβηξε ο Ρωσάκος από τη Νορβηγία από τους ελλαδικούς τηλεγενίτσαρους θα είναι φραγκοδίφραγκα μπροστά στα λογάκια που επιφυλάσσουμε στον «πιεσμένο» Τούρκο ηγέτη.

Η αντιπολίτευση σάστισε, ο τύπος κατάλαβε το παιχνίδι του. Τώρα, ο Ερντογάν έχει τα χέρια λυμένα, για ήπια επιστροφή σε μια μόνιμη, αδιατάρακτη γραμμή εθνικής άμυνας. «Ναι, κάναμε ακρότητες. Ναι, διώξαμε εθνικές ομάδες. Ναι, ασκήσαμε βία και παράλογη εσωστρέφεια. Φυσικά, μην ακούσω τις ανοησίες σας περί γενοκτονίας. Εμείς, που ομολογούμε τα αρχαία μας πάθη, τώρα που θα καλύψουμε ό,τι μας δώκετε από την Εγγύς και τη Μέση Ανατολή, εμείς, που κρατάμε και το κλειδί της κουβεντούλας με τους Ιρανούς, απαιτούμε από την παγκόσμια κοινή γνώμη να αφήσει τις γενοκτονίες. Διότι έχομε μπει με τα μπούνια στον εκδυτικισμό υπό μπούργκα και δε θέλετε άλλους χομεϊνήδες στην περιοχή. Οπως βγαίνει ο Κλίντον και ζητάει συγγνώμη για την ελληνική δικτατορία και ο Πάπας ζητάει συγγνώμη για την Αλωση του 1204, έτσι και ο Ταγίπ Ερντογάν ζητάει συγγνώμη από Αρμεναίους και Ελληνες που τους «εκτόπισε».

Παμπόνηρος. Αν οι Αρμένηδες συνεχίσουν να κλαίνε τους παππούδες τους και οι Ελληνες τους Ποντίους τους, θα θεωρηθούν πεισματάρηδες εθνικιστές που δεν καταλαβαίνουν το πνεύμα των καιρών. Πάρτε και τη Χάλκη σας, να βγαίνουνε Ρωμιοί παπάδες, αρκεί να δίνουνε λογαριασμό στον τοπικό δήμαρχο και να μη μας το κάνουνε Βατικανό. Κλείνουν και οι Ρώσοι το ματάκι, με τους Αμερικανούς είναι συμφωνημένα και μόνο σε μία μακάρια, αχάριστη και πράγματι κουρασμένη ήπειρο, ονόματι Ευρώπη, τρελαμένοι Ανατολικοευρωπαίοι και παραδοσιακοί τέως αποικιοκράτες ψελλίζουν λογάκια περί κοινωνικού κράτους ή φιλελεύθερης οικονομίας, ενώ στο Νότο οι άντρακλες δεν έχουν αποφασίσει αν πρέπει να χειροκροτήσουν τον Μπερλουσκόνι που γαμπρίζει ή τον Σαρκοζί που σηκώνεται στις μύτες να φανεί ψηλέκας...

Από την στήλη του Αγγελιοφόρου "Καναβάτσο" του Πάνου Θεοδωρίδη