«Οι δύο επιλογές στις εκλογές της 17ης Ιουνίου»

Άρθρο του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΥ - ΤΖΑΚΗ
Δικηγόρου

Αποτελεί κοινή πεποίθηση στο δημόσιο διάλογο ότι ο Οκτώβριος του 2009
αποτέλεσε την απαρχή απίστευτων δεινών για τον τόπο μας. Χιλιάδες
άρθρα έχουν γραφτεί για τα κατορθώματα της πράσινης κυβέρνησης, δηλαδή
το αλήστου μνήμης «λεφτά υπάρχουν», τη σκόπιμη χειροτέρευση της
οικονομικής κατάστασης, το τεχνητό φούσκωμα του ελλείμματος, την
κατασυκοφάντηση όλων των Ελλήνων ως διεφθαρμένων και της χώρας ως
Τιτανικού, την προσχεδιασμένη επιλογή της για την υπαγωγή της πατρίδας
μας στο Δ.Ν.Τ., την οικονομική πολιτική που έπληξε δυσανάλογα, μέχρι εξόντωσης, τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα και τη μεσαία τάξη, την
κατάργηση των υπουργείων εθνικής σημασίας και των μηχανοκίνητων
παρελάσεων, τις υποχωρήσεις στα εθνικά μας θέματα, την επιδίωξη
νομιμοποίησης της χρήσης ναρκωτικών, την εύνοια της λαθρομετανάστευσης
προς την Ελλάδα κυρίως με τον αισχρό νόμο που μοιράζει πανεύκολα την
ελληνική ιθαγένεια στους λαθρομετανάστες, τη σκόπιμα ελλιπή φύλαξη των
συνόρων, τη γιγάντωση της εγκληματικότητας σε κάθε πόλη και χωριό, την
έλλειψη βιβλίων στα σχολεία, την επίθεση στην εκκλησία ως θεσμό, τη
σκανδαλώδη εύνοια μέσω των ΜΜΕ προς την παραίνεση για ξενιτεμό των
νέων ώστε η Ελλάδα να αιμορραγήσει από εθνική, οικονομική, κοινωνική
και πνευματική άποψη.

Θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στα
οικονομικά διαφωνούσε, στις εθνομηδενιστικές επιλογές όχι απλώς
συμφώνησε και στήριξε αλλά πίεζε την πράσινη κυβέρνηση να ξεθεμελιώσει
κι άλλο κάθε στοιχείο του έθνους και της πατρίδας μας.

       Ο Αντώνης Σαμαράς επί δύο ολόκληρα χρόνια προειδοποιούσε για τα
στραβά και τα αδιέξοδα του μνημονίου και με κάθε ευκαιρία (Ζάππειο I
και II, ομιλίες στη Βουλή, συνεντεύξεις κλπ) παρουσίαζε τη δική του
εναλλακτική πρόταση οικονομικής πολιτικής, το δικό του σχέδιο για την
ανάπτυξη, για την Ελλάδα της ελπίδας. Ανέπτυξε λόγο που αμφισβητούσε
την ορθότητα και την αποτελεσματικότητα της ασκηθείσας πολιτικής, τότε
που η διατύπωση παρομοίου λόγου είχε αξία, απαιτούσε λεβεντιά και
αποτελούσε πολιτική πρωτοπορία κόντρα στην προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. του
συστήματος.

Παράλληλα, αντιτάχθηκε σε κάθε προσπάθεια υποθήκευσης των
εθνικών μας θεμάτων και παρουσίασε σύγχρονες, πατριωτικές απόψεις για
την αντιμετώπιση του λαθρομεταναστευτικού, της εγκληματικότητας κλπ. Ο
Αντώνης Σαμαράς ήταν ο πρώτος που μίλησε για τον αναποτελεσματικό και
αδιέξοδο χαρακτήρα τμημάτων του μνημονίου, την ανάγκη ενίσχυσης της
ανάπτυξης, το στόχο της επαναδιαπραγμάτευσης για την τροποποίηση του
μνημονίου. Ήταν ο πρώτος που μίλησε στην Ευρώπη για ένα άλλο μείγμα
πολιτικής. Ήταν ο μόνος που διατύπωσε με θάρρος τις απόψεις του,
κόντρα στη Μέρκελ, το Σαρκοζί και άλλους ευρωπαίους αξιωματούχους, που
του έκαναν «μούτρα» στα πλαίσια του Ε.Λ.Κ. Οι αναγνώστες ας
αναλογιστούν τον πόλεμο, την υπονόμευση και το χλευασμό που έχει
δεχθεί αυτά τα χρόνια ο Αντώνης Σαμαράς, για τις φιλολαϊκές και
πατριωτικές του απόψεις.

       Τον περασμένο Νοέμβριο, η ανευθυνότητα στην εσωτερική και ευρωπαϊκή
πολιτική του Γ. Παπανδρέου έφτασε στον υπέρτατο βαθμό. Η πατρίδα μας
βρέθηκε για πρώτη φορά πραγματικά στο χείλος του γκρεμού. Διακυβεύτηκε
η παραμονή της χώρας στον οικονομικό και πολιτικό πυρήνα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε τη συμμετοχή της Νέας
Δημοκρατίας σε μια μεταβατική κυβέρνηση ειδικού σκοπού και ορισμένου
χρόνου, έτσι ώστε η χώρα να κερδίσει χρόνο, να προχωρήσει το κούρεμα
του χρέους και η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης, η οποία είχε
καταστεί αναπόφευκτη λόγω των διετών χειρισμών της κυβέρνησης του
ΠΑΣΟΚ. Με τον τρόπο αυτό, ο Πρόεδρος της ΝΔ πέτυχε την απομάκρυνση του
Γ. Παπανδρέου, το κούρεμα του χρέους και την πραγματοποίηση εκλογών σε
σύντομο χρονικό διάστημα. Ανέλαβε ένα τεράστιο πολιτικό ρίσκο,
επωμίστηκε κόστος και φθορά αλλά έδειξε στην πράξη εθνική και πολιτική
υπευθυνότητα για να μην γονατίσει η Ελλάδα.

       Στις εκλογές της 6ης Μαϊου οι πολίτες εξέφρασαν, ίσως σε μεγαλύτερη
δοσολογία από αυτήν που ακόμα και οι ίδιοι θα περίμεναν, την
αγανάκτησή τους για όλα όσα συνέβησαν από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι
σήμερα. Από τη μία «τιμώρησαν» κόμματα που θεωρήθηκε ότι έχουν μερίδιο
ευθύνης. Από την άλλη επιβράβευσαν κόμματα που ύψωσαν, έστω και όψιμα
και ψηφοθηρικά, την αντιμνημονιακή σημαία. Το εκλογικό αποτέλεσμα
οδήγησε, βέβαια, στην αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, παρά την
προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά και άλλων αρχηγών, η οποία προσέκρουσε
στην αδιαλλαξία και την αμετροέπεια του ΣΥΡΙΖΑ που από την αρχή
στόχευε σε νέα εκλογική αναμέτρηση.

       Οι νέες εκλογές βρίσκονται μπροστά μας. Στις 17 Ιουνίου κρίνεται
πλέον η ίδια η παραμονή της πατρίδας μας στον πυρήνα της Ευρώπης και
στο κοινό νόμισμα αλλά και οι εξελίξεις στα εκκρεμή εθνικά μας θέματα.
Όλοι οι πολίτες οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και να έχουμε στο νου
μας ότι υπάρχουν δύο επιλογές, υπάρχουν δύο δρόμοι σ’ αυτές τις
εκλογές.

       Όποιος, ανεξάρτητα από τη μέχρι σήμερα πολιτική ή κομματική του
τοποθέτηση, επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, τη συνέχιση
της παρουσίας της χώρας μας στα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων, την
παραμονή μας στον πολιτισμένο κόσμο, τη διατήρηση των καταθέσεων και
της γενικότερης περιουσίας του, τη δυνατότητα να αγωνιστούμε ως έθνος
από καλύτερες θέσεις για την αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας
και του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, την ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ. και
την εξόρυξη των φυσικών μας πόρων, την πατριωτική πολιτική στα εθνικά
μας θέματα, την αποφασιστική αντιμετώπιση του λαθρομεταναστευτικού και
την πάταξη της εγκληματικότητας, έχει ως επιλογή ευθύνης την ψήφο στη
Νέα Δημοκρατία.

       Όποιος επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδας από τον ευρωπαϊκό πυρήνα, την
πτώχευση, την επιστροφή στη δραχμή, τη διεθνή απομόνωση της χώρας, τη
δέσμευση των καταθέσεων, τη μείωση της αξίας της περιουσίας των
πολιτών, την καταστροφή του τουρισμού μας, την πτώση του βιοτικού
επιπέδου σε βαθμό που μόνο από διήγηση των παππούδων και των γιαγιάδων
μας γνωρίζουν οι σημερινές γενιές, την επικράτηση υποχωρητικών απόψεων
στα εθνικά μας θέματα και τους λαθρομετανάστες να γίνουν αφέντες στη
χώρα μας, μπορεί να ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ.

       Οι εκλογές του 2009 χαρακτηρίστηκαν από το απατηλό «λεφτά υπάρχουν».
Το σημερινό «λεφτά υπάρχουν στο πολλαπλάσιο» που διαλαλεί ο Α.
Τσίπρας, είναι πολύ πιο απατηλό αλλά και πολύ πιο ανέντιμο, αφού πλέον
υπάρχει η εμπειρία του παθήματος που μεσολάβησε για το λαό και τη χώρα
αλλά και οι οικονομικές και άλλες συνθήκες είναι γνωστό ότι είναι πολύ
χειρότερες.

Είμαι αισιόδοξος ότι αυτή τη φορά οι πολίτες δεν θα
ακούσουν το νέο εκπρόσωπο του εύκολου λαϊκισμού. Αντιθέτως, θα δώσουν
τη δυνατότητα στον Α. Σαμαρά να εφαρμόσει όσα έχει πει για την
ανάπτυξη, μια ολοκληρωμένη πολιτική που θα οδηγήσει στην εθνική,
κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική μας επανεκκίνηση. Για
να επιτευχθούν αυτά, χρειάζεται μια καθαρή νίκη της Νέας Δημοκρατίας
που θα μπορεί να αξιοποιηθεί σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο με σκοπό
την προάσπιση των δικαίων του λαού και της χώρας, την επιτυχή
επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, την ενδυνάμωση της κοινωνίας, την
αναγέννηση της πατρίδας μας.