Τα τρία πιθανά σενάρια για αλλαγές ή... εκλογές!

Υπάρχει ανάγκη πολιτικής λύσης, εκτόνωσης της αγανάκτησης, ανασυγκρότησης και αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των πολιτών

Η αναγκαιότητα να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης επανέρχεται στο προσκήνιο ως η ύστατη λύση προτού οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, ώστε να λύσουν τον πολιτικό γρίφο οι πολίτες. Ενώ ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί οι λεπτομέρειες της συμφωνίας κυβέρνησης και τρόικας η οποία θα επιτρέψει την εκταμίευση της 6ης δόσης του μνημονίου (το οποίο έχει ήδη αντικατασταθεί) προκειμένου να αποτελέσει την πρώτη δόση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, γίνεται φανερό ότι πολιτικά η κατάσταση έχει γίνει μη βιώσιμη.

Στο υπουργικό συμβούλιο και πολύ περισσότερο μεταξύ τους, οι υπουργοί συζητούν την αναγκαιότητα να προσφύγει η χώρα σε εκλογές ακόμη κι αν δεν έχει εξασφαλιστεί ότι δεν θα φτάσει σε ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δηλώνουν δημοσίως ότι η λύση είναι μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης, αλλιώς είναι υποχρεωτική η προσφυγή στις κάλπες.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος δηλώνει μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη και επικίνδυνη. Πρώτη η Ν.Δ. αλλά και ολόκληρη η αντιπολίτευση ζητούν εκλογές ώστε να υπάρξει λαϊκή εντολή συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης με τους δανειστές μας. Μόνον ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος είναι συνταγματικά και ο μοναδικός που μπορεί να λάβει μια τέτοια απόφαση και να οδηγήσει τις πολιτικές εξελίξεις, δεν έχει απαντήσει εμπράκτως.

Ενας από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ο οποίος συνηθίζει να κωδικοποιεί το αρνητικό κλίμα και να προτείνει συντεταγμένες λύσεις, ο Μίμης Ανδρουλάκης, έγραψε ότι «η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς βρίσκεται σε ιστορικές καταστάσεις, που θα κρίνουν την τύχη της για μία ολόκληρη γενιά και συνεπώςς χρειάζεται ενισχυμένη δημοκρατική νομιμοποίηση στη διαχείριση της κρίσης». Το πρόβλημα της δημοκρατικής νομιμοποίησης είχε τεθεί πριν από τον ανασχηματισμό και από τον σημερινό αντιπρόεδρο Ευάγγελο Βενιζέλο αλλά και από μια σειρά «παπανδρεϊκών» στελεχών όπως ο Καστανίδης και ο Κώστας Σκανδαλίδης ενώπιον του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο.

Κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο φανερό ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται πλέον την πολιτική γενικά και την κυβέρνηση ειδικότερα. Δεν υπάρχει μέτρηση της κοινής γνώμης η οποία να μην έχει δείξει ότι αποτελεί πεποίθηση του 90% των ερωτώμενων ότι ακολουθούμε λάθος πολιτική. Σε καμιά δημοκρατία δεν μπορούν να εισπραχθούν φόροι ή να εφαρμοστούν νόμοι χωρίς την εθελοντική συμμετοχή των πολιτών. Καμιά δημοκρατία δεν μπορεί να υποχρεώσει τόσους πολλούς να υπακούσουν με τη βία. Επομένως, υπάρχει ανάγκη πολιτικής λύσης, εκτόνωσης της αγανάκτησης, ανασυγκρότησης και αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των πολιτών.

Τα τρία σενάρια που συζητιούνται πλέον ευρέως (αλλά χωρίς τον… ξενοδόχο, δηλαδή τον πρωθυπουργό) από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα είναι συνοπτικά τα εξής:

- Να επαναφέρει ο πρωθυπουργός την πρότασή του για σχηματισμό κυβέρνησης η οποία θα στηρίζεται εκτός του ΠΑΣΟΚ και από τη Ν.Δ. (προφανώς και από άλλα πρόθυμα μικρότερα κόμματα) με άλλον πρωθυπουργό κοινής αποδοχής και με αποστολή να επαναδιαπραγματευθεί μια νέα συμφωνία με τους δανειστές, αλλιώς να καταθέσει την εντολή της Βουλής και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές.

- Να μετεξελιχθεί η υπάρχουσα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου και με την κοινοβουλευτική υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ σε κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής με τη συμμετοχή και άλλων προσωπικοτήτων και πολιτικών, με στόχο να διαχειριστεί με μεγαλύτερη αξιοπιστία την κατάσταση ώς το τέλος της τετραετίας, οπότε και η χώρα θα υπαχθεί στο Ταμείο Σταθερότητας το 2013, που είναι και έτος εκλογών. Μια παραλλαγή αυτού του σχεδίου είναι να αναλάβει χρέη πρωθυπουργού μια προσωπικότητα με κύρος στην Ευρώπη, ώστε να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και στις Βρυξέλλες και στους πολίτες.

- Το τρίτο σενάριο είναι η καθαρή λύση των πρόωρων εκλογών, στις οποίες άλλωστε καταλήγουν αργά ή γρηγορότερα και τα δύο προηγούμενα σενάρια. Για να είναι όμως «καθαρή λύση» και για τη χώρα θα πρέπει τα κόμματα που θα συμμετάσχουν να έχουν δημοσίως προβάλει διαφορετικά μοντέλα ολοκληρωμένων προτάσεων ή να έχουν αποδεχθεί προκαταβολικά ότι θα συνεργαστούν μετεκλογικά για να εφαρμόσουν τη λαϊκή εντολή.

Προς το παρόν γίνονται επικριτικές κρούσεις ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στη Ν.Δ. Επικρίνεται αίφνης ο Αντώνης Σαμαράς γιατί ζήτησε από τη Θεσσαλονίκη αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ., αλλιώς είπε ότι θα προσφύγει πάλι στον λαό μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα αν δεν έχει αυτοδυναμία. «Το πρόβλημα είναι να γίνει ο Σαμαράς πρωθυπουργός;» αναρωτιούνται δήθεν αθώα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, ο Αντώνης Σαμαράς είπε μιλώντας σε Γερμανούς δημοσιογράφους ότι η Ν.Δ. έχει αποδεχθεί την πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου για κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης με άλλον πρωθυπουργό. «Ο κ. Παπανδρέου έκανε την πρόταση» είπε αφοπλιστικά και δήθεν αθώα, «ο κ. Παπανδρέου απέσυρε την πρόταση»!

Υπάρχει κάποια ισχυρή δύναμη για να νικήσει την αδράνεια;

Δεν λείπουν φυσικά από τις γενικευμένες συζητήσεις και προτάσεις (ακόμα και σε κυβερνητικά όργανα) να γίνει δημοψήφισμα αντί εκλογών με ερώτημα αν ο λαός επιθυμεί λύση εντός του ευρώ ή όχι. Πέραν της δυσκολίας τού πώς μπορεί να διατυπωθεί ένα ερώτημα που δεν έχει θέσει κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα, ούτε το ΚΚΕ που είναι γενικά υπέρ της αποχώρησης της χώρας από την Ε.Ε., υπάρχει η πιθανότητα να θεωρηθεί απάντηση μόνον στους ανεπίσημους Γερμανούς σεναριογράφους. Αρα, να θεωρηθεί ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί ούτε αυτό να εξασφαλίσει και συνεπώς θα έπρεπε να κάνει εκλογές και όχι δημοψήφισμα.

Τέλος, ο φόβος ή η ευχή πολλών είναι ότι μπορεί να αναδειχθούν νέες πολιτικές δυνάμεις και νέα πρόσωπα τα οποία θα μπορέσουν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στους πολίτες και ταυτόχρονα να ξηλώσουν ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό που εγκαθιδρύθηκε μετά τη Μεταπολίτευση σε όλα τα κόμματα και να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει κάποια ισχυρή δύναμη για να νικήσει την… αδράνεια.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ

Πηγή: Espresso