.svg.png) |
| Η σημαία της Χαλκιδικής στην Εθνεγερσία του 1821 |
Ο Γεώργιος Χρυσίδης ή Χρυσηίδης του Μιχαήλ (1799 - 1873) ήταν Μακεδόνας λόγιος και πολιτικός.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1799 στον Πολύγυρο της Χαλκιδικής. Συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 ως πληρεξούσιος της Μακεδονίας και της περιοχής Μαντεμίου (Βόρειος Χαλκιδική) στις εθνοσυνελεύσεις Ερμιόνης (Γ΄) 1827, Τροιζήνας (Γ΄) 1827 και Άργους (Δ΄) 1829. Χρημάτισε επίσης γραμματέας των Εθνοσυνελεύσεων Ερμιόνης και Τροιζήνας.
Διατέλεσε εφημεριδογράφος και διευθυντής της Γενικής Εφημερίδος της Ελλάδος από το 1827 έως τις 31 Δεκεμβρίου του 1831 καθώς και της Εθνικής Εφημερίδος το 1832-1833.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του αγωνίστηκε για την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του Εθνικού Τυπογραφείου και αντιτάχθηκε στις προτάσεις για παραχώρησή του σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Υπήρξε προστάτης των συμφερόντων της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια της επανάστασης, όπου συμμετείχε στις λήψεις αποφάσεων. Επίσης φρόντισε για την αποκατάσταση των προσφύγων Μακεδόνων μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Συνδιοργάνωσε την "επί του συνοικισμού τών Μακεδόνων Επιτροπή" το 1839 με τους Αναστάσιο Πολυζωίδη, Θεοφάνη Σιατιστέα και Παναγιώτη Ναούμ, ώστε να μεριμνήσει για την ικανοποίηση των αναγκών των προσφύγων Μακεδόνων που είχαν εγκατασταθεί στη Νέα Πέλλα Αταλάντης.
Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο και συνέταξε πολλές αρχαιολογικές μελέτες. Επίσης μετέφρασε αρκετά έργα Γάλλων συγγραφέων στην ελληνική, όπως π.χ. του Ζαν Μπατίστ Σαΰ (Jean-Baptiste Say).
Πέθανε το 1873 στην Αθήνα.
Πηγή: Wikipedia.org
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1799 στον Πολύγυρο της Χαλκιδικής. Συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 ως πληρεξούσιος της Μακεδονίας και της περιοχής Μαντεμίου (Βόρειος Χαλκιδική) στις εθνοσυνελεύσεις Ερμιόνης (Γ΄) 1827, Τροιζήνας (Γ΄) 1827 και Άργους (Δ΄) 1829. Χρημάτισε επίσης γραμματέας των Εθνοσυνελεύσεων Ερμιόνης και Τροιζήνας.
Διατέλεσε εφημεριδογράφος και διευθυντής της Γενικής Εφημερίδος της Ελλάδος από το 1827 έως τις 31 Δεκεμβρίου του 1831 καθώς και της Εθνικής Εφημερίδος το 1832-1833.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του αγωνίστηκε για την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του Εθνικού Τυπογραφείου και αντιτάχθηκε στις προτάσεις για παραχώρησή του σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Υπήρξε προστάτης των συμφερόντων της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια της επανάστασης, όπου συμμετείχε στις λήψεις αποφάσεων. Επίσης φρόντισε για την αποκατάσταση των προσφύγων Μακεδόνων μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Συνδιοργάνωσε την "επί του συνοικισμού τών Μακεδόνων Επιτροπή" το 1839 με τους Αναστάσιο Πολυζωίδη, Θεοφάνη Σιατιστέα και Παναγιώτη Ναούμ, ώστε να μεριμνήσει για την ικανοποίηση των αναγκών των προσφύγων Μακεδόνων που είχαν εγκατασταθεί στη Νέα Πέλλα Αταλάντης.
Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο και συνέταξε πολλές αρχαιολογικές μελέτες. Επίσης μετέφρασε αρκετά έργα Γάλλων συγγραφέων στην ελληνική, όπως π.χ. του Ζαν Μπατίστ Σαΰ (Jean-Baptiste Say).
Πέθανε το 1873 στην Αθήνα.
Πηγή: Wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου