Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Αυλαία για τον Αλέκο Τζανετάκο



Ο Αλέκος Τζανετάκος «ξεκουράστηκε». Αυτό ισχυρίζονται όσοι ήταν δίπλα του τα τελευταία χρόνια. Ο δημοφιλής ηθοποιός, στα 73 του χρόνια, ταξίδεψε χθες για τη γειτονιά των αγγέλων ύστερα από μεγάλη μάχη που έδωσε μπαινοβγαίνοντας στα νοσοκομεία. Η περιπέτεια της υγείας του σπουδαίου μας κωμικού ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, μετά από δύσκολη χειρουργική επέμβαση ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής, η οποία διήρκεσε δέκα ώρες. Ο Αλέκος Τζανετάκος δεν θέλησε ποτέ σε αυτές τις δύσκολες ώρες να εκμεταλλευτεί το σοβαρό πρόβλημά του για να κερδίσει δημοσιότητα. Προτίμησε να μείνει στην αφάνεια και τη μοναξιά του.

Από τότε και για τέσσερα χρόνια ταλαιπωρήθηκε ιδιαίτερα από τις επιπλοκές που του παρουσιάστηκαν. Τον τελευταίο καιρό η κατάστασή του επιδεινώθηκε επικίνδυνα, αφού στην ήδη επιβαρημένη υγεία του προστέθηκε ένα ακόμη πρόβλημα στο αίμα.

Νοσηλεύτηκε για αρκετό καιρό στο «Σωτηρία». Οι γιατροί ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και είχαν εκφράσει τους φόβους τους. Η «Espresso» είχε επικοινωνήσει τότε με την αδερφή του Νινή Τζάννετ, η οποία μας είχε μεταφέρει την πικρία του ηθοποιού. «Ο αδερφός μου έχει παίξει σε περίπου 250 ταινίες και πολλά θεατρικά έργα. Και όμως, οι ιθύνοντες της τηλεόρασης με το πέρασμα του χρόνου, παρά το γεγονός ότι ο Αλέκος λατρεύτηκε όσο λίγοι καλλιτέχνες από το κοινό, τον αγνόησαν. Δεν συμβιβάστηκε, όμως, ποτέ με τα διάφορα κυκλώματα. Ξέρεις τι έλεγε πάντα ο αδερφός μου; “Δεν θα με στύψουν σαν λεμονόκουπα. Θα τους στύψω εγώ”».

Πολύ αξιοπρεπής άνθρωπος, αυτάρκης στην περηφάνια του, δεν θέλησε ποτέ να αναφερθεί στους φίλους και συναδέλφους που τον αγνόησαν στον Γολγοθά του προσωπικού του δράματος. Για όλους είχε να πει πάντα μια καλή κουβέντα. Τους τελευταίους μήνες, με το που πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο, δεν ξαναβγήκε από το σπίτι του. Κλινήρης και έχοντας δίπλα του τις δύο αδερφές του, Κατερίνα και Νινή (οι οποίες ήταν οι γυναίκες που τον στήριζαν, τον φρόντιζαν και ήταν στο πλευρό του ώς τις τελευταίες του στιγμές) πάλευε να κρατηθεί στη ζωή.


Είχε εγκαταλείψει τη δουλειά του (ιδιαίτερα το θέατρο) αρκετά χρόνια πριν. Είχε απογοητευτεί από όλους. Οχι όμως και από το κοινό, που τον λάτρεψε και αποτελούσε πάντα τη μοναδική του διέξοδο. Απέφευγε συστηματικά να εμφανίζεται στην τηλεόραση και να δίνει συνεντεύξεις. Παρ’ όλο που ανήκε στους ανθρώπους που δεν μασούν τα λόγια τους και είχε ιδιαίτερα καυστική γλώσσα, θεωρούσε ότι είναι μάταιο να εμφανίζεται και να εκφράζει τη γνώμη του.

Ο θεατρικός συγγραφέας Βύρων Μακρίδης, με τον οποίο έχει συνεργαστεί πολλές φορές στο θέατρο, με βαθιά συγκίνηση δήλωσε για τον ηθοποιό: «Ο Αλέκος έλαμψε ως “χρυσός δεύτερος” του θεάτρου και του κινηματογράφου. Στήριζε όλους τους “πρώτους” και, ειδικά, τον Κώστα Βουτσά. Συνεπής, εξαίρετος επαγγελματίας, χαρισματικός καλλιτέχνης και αγαπημένος φίλος».

Ο αείμνηστος θεατρικός συγγραφέας, επιθεωρησιογράφος και δημοσιογράφος Παναγιώτης Παπαδούκας είχε περιγράψει τον χαρακτήρα του Αλέκου Τζανετάκου με ένα τετράστιχο το οποίο του είχε αφιερώσει: «Από τους αρτίστες του ελαφρού ο πιο μπριόζος, δυναμικός με κέφι πάντα και σκερτσόζος, παίζει με τέχνη αληθινή και μοναχός του γεμίζει τη σκηνή!»

ΧΡΥΣΑ ΔΟΤΣΙΟΥ - ΣΑΣΑ ΣΤΑΜΑΤΗ


Μια ζωή γεμάτη από επιτυχίες!


Γεννημένος το 1937, ο Αλέκος Τζανετάκος, που άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο, σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν (με δασκάλους ιερά τέρατα, όπως ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Μίνως Βολανάκης, ο Μάνος Χατζιδάκις κ.ά.) καθώς και στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου του Σταυράκου. Ως αριστούχος ηθοποιός ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο και τον κινηματογράφο επιλέγοντας τον λεγόμενο «ποιοτικό δρόμο» με έργα κλασικού ρεπερτορίου στο Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τον θίασο του Χατζίσκου και σε κουλτουριάρικες ταινίες όπως «Η αρπαγή της Περσεφόνης» (1957) που είναι και η πρώτη ταινία στην καριέρα του. Στη δεκαετία του '60 όμως, οπότε αρχίζει να ανθίζει το εμπορικό σινεμά, λέει το μεγάλο «ναι» στον Φιλοποίμενα Φίνο και παίζει σε πολλές ταινίες της χρυσής εποχής της Φίνος Φιλμ.

Διακρίνεται στον κωμικό -δεύτερο- ρόλο του νεαρού της παρέας που τρώει... καρπαζιές («του καρπαζοεισπράκτορα», όπως έχει πει και ο ίδιος με το χιούμορ που τον χαρακτήριζε πάντα). Στη Φίνος Φιλμ έπαιξε σε ταινίες που έγιναν μεγάλες επιτυχίες δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα, όπως είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, η Ζωή Λάσκαρη, ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Κώστας Βουτσάς. Μεταξύ αυτών, είναι και οι ταινίες «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1959), «Νόμος 4000» (1962), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Μια τρελή-τρελή οικογένεια» (1965), «Η λεωφόρος του μίσους» (1969), «Η νεράιδα και το παλικάρι» (1969) και πάρα πολλές άλλες.

Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Αλέκος Τζανετάκος έφυγε παραπονεμένος από τη Φίνος Φιλμ γιατί δεν του έδωσε την ευκαιρία να γίνει πρωταγωνιστής. Ο ίδιος σε παλιά συνέντευξή του στην «Espresso» είχε αποκαλύψει: «Στη Φίνος Φιλμ συνέβη κάτι που δεν μου επέτρεπε να συνεχίσω, μια και δεν επρόκειτο να γίνω πρωταγωνιστής γιατί δεν... ενέδιδα σε γνωστό σκηνοθέτη. Εγινα πρωταγωνιστής με το σπαθί μου γιατί είμαι Μανιάτης και εγώ ηθική αβαρία δεν κάνω. Είμαι αρσενικό εκατό τοις εκατό! Ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης έκανε πρωταγωνιστές όλους τους άλλους εκτός από μένα γιατί ήμουν ηθικό άτομο. Πήγα λοιπόν στην εταιρεία του Καραγιάννη, ο οποίος έμαθε το επεισόδιο, και έτσι έγινα πρωταγωνιστής. Και αυτό με τιμά!»


Ως πρωταγωνιστής έπαιξε σε πολλές επιθεωρήσεις και σε εμπορικές κωμικές ταινίες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε αρκετές από αυτές τις δουλειές του συνεργάστηκε με τις δύο αδελφές του, τη Νινή και την Κάσυ Τζάνετ, οι οποίες ακολούθησαν κυρίως καριέρα χορεύτριας και τραγουδίστριας, αντίστοιχα.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 εγκατέλειψε το θέατρο και ασχολήθηκε με τις βιντεοταινίες γυρίζοντας περισσότερες από εκατό, σε πολλές από τις οποίες είχε γράψει ο ίδιος το σενάριο. Αργότερα απομακρύνθηκε εντελώς από κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα έχοντας πάρει μειωμένη σύνταξη, μια και αποχώρησε νωρίτερα από το επάγγελμα του ηθοποιού. Υπήρξε μέγας γυναικοκατακτητής και -αν και έκανε δεκαεπτά (!) αρραβώνες- δεν παντρεύτηκε ποτέ. Πάντα όμως έλεγε ότι του έλειπε ένα παιδί. Ηταν πρωταθλητής μοτοσικλέτας και είχε κερδίσει δέκα κύπελλα σε ισάριθμους αγώνες.

Από τους ελάχιστους Ελληνες που είχαν γνωρίσει τον Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Αλέκος Τζανετάκος είχε εξομολογηθεί στην «Espresso» πώς γνωρίστηκαν: «Είχα πάει με τον Θανάση Βέγγο στην Αμερική με την παράσταση “Ο τρελός του λούνα παρκ”. Εκεί η αδερφή μου, Κάσυ Τζάνετ, που ήταν καταπληκτική χορεύτρια και μετά τραγουδίστρια με τη Μαίρη Λίντα είχε κάνει έναν γάμο με έναν εφοπλιστή και χώρισε. Οταν πήγα στη Νέα Υόρκη αν δεν είχες κάρτα δεν έμπαινες στα καμαρίνια, μόλις όμως ακούω φωνές και βγαίνω τον βλέπω.

Τότε μου είπε πως θα μου έκανε το τραπέζι και την επόμενη μέρα μου είχε μια έκπληξη σε έναν συνάδελφό μου. Πάμε σε ένα δίπατο διαμέρισμα, 600 τετραγωνικά ο κάθε όροφος, και εκεί γνωρίζω τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και του είπε ο πρώην γαμπρός μου, ο Μιχάλης, τα πάντα για μένα και όταν πήγε να μου βάλει ουίσκι μού ψιθυρίζει στο αφτί: “Δεν σε έφερα εδώ γι’ αυτό επειδή είσαι ερωτικός τύπος θα πάθεις πλάκα”. Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η Ναόμι Κάμπελ την οποία την είχε τρελάνει στο ξύλο τότε».

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ

Πηγή: Espressonews

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα.....