«Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο τέλος του»

Λ. ΚΥΡΚΟΣ

«Μη δίνετε και μεγάλο βάρος στην άρνηση του Καραμανλή για συνεργασία με τον ΛΑΟΣ. Η ιδέα κερδίζει έδαφος...»

ΦΩΤΗΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

Να διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και ο Συνασπισμός να ακολουθήσει νέα πορεία, ζητάει με τόλμη ο Λεωνίδας Κύρκος. «Ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή υπήρξε ένα λάθος που το πληρώσαμε με μια ήττα. Το εγχείρημα έφτασε στο τέλος του και δεν βλέπω να έχει περιθώρια εξόδου από αυτό το αδιέξοδο», υποστηρίζει ο ιστορικός ηγέτης της αριστεράς.

**Και επισημαίνει ότι «δεν τίθεται θέμα ηγεσίας, αλλά θέμα επανεκτίμησης της γραμμής και των μεθόδων» και θεωρεί κομβικό ζήτημα για τον Συναπισμό, αυτό των συνεργασιών και της απάντησης στο ερώτημα «μετά τον δικομματισμό, τι;».

* Πώς είδατε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου;

- Προσωπικά, και υποθέτω όχι μόνο εγώ, αλλά πολλοί, το βλέπουμε σαν μια σημαντική ήττα. Βλέπω ότι η επίσημη άποψη δεν είναι τόσο σαφής, αποφεύγει τον όρο «ήττα», όμως ευτυχώς αποφεύγονται και τα «καρυκεύματα» με τα οποία συνήθως επικαλύπτεται μια τέτοια ήττα. Πάντως εδώ τα πράγματα είναι καθαρά, πρόκειται για ήττα και χρέος μας είναι να αναλύσουμε σωστά τους λόγους για τους οποίους επήλθε και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε την επίδοσή μας.

* Ποιοι νομίζετε ότι είναι οι βασικοί παράγοντες της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ;

- Η έλλειψη σαφούς πολιτικής, διότι στην πολιτική του Συνασπισμού επικάθησε ο ΣΥΡΙΖΑ με την αξίωση να καθορίζει αυτός την κατεύθυνση και την πολιτική. Το πιο κλασικό παράδειγμα, που δεν επιδέχεται αντίρρηση, είναι η περίπτωση της δεύτερης θέσης στο ευρωψηφοδέλτιο. Καρατομήθηκε ο Δ. Παπαδημούλης, ένας αναμφισβήτητα πετυχημένος ευρωβουλευτής. Για ποιο λόγο; Δεν δόθηκε καμία εξήγηση. Από ποιους επιχειρήθηκε αυτό και με ποια λογική; Στη θέση του τοποθετήθηκε μια συντρόφισσα, δεν την ξέρω, υποθέτω πως είναι αξιόλογη, αλλά που δεν είχε ώς τότε καμία επίδοση στα θέματα που καλούνταν να χειριστεί.

* Θα μπορούσε, όμως, κάποιος να επικαλεστεί το αποτέλεσμα του εσωκομματικού δημοψηφίσματος που έφερε τον Παπαδημούλη στην τρίτη θέση.

- Ποιος σκέφτηκε και ποιος το οργάνωσε αυτό το εσωκομματικό δημοψήφισμα; Πώς προέκυψε; Μάλλον στα καλά καθούμενα, για να αποκεφαλίσουν τον Δ. Παπαδημούλη και να έχουμε μετά σαν επιχείρημα ότι, τάχα, είναι καρπός ενός δημοψηφίσματος. Εγώ αμφισβητώ και το δημοψήφισμα και θεωρώ ότι η καρατόμηση Παπαδημούλη ήταν μια πράξη εύνοιας προς την αξίωση μιας συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία χαρακτηρίζεται για τις εξτρεμιστικές της τάσεις, της λεγόμενης ΚΟΕ. Από πού και ώς πού, όμως, η ΚΟΕ θα προσδιορίσει ποιος θα είναι ο δεύτερος ευρωβουλευτής;

* Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολιτικό μέλλον με τη σημερινή του μορφή;

- Κατά τη γνώμη μου, ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή υπήρξε ένα λάθος. Το λάθος αυτό το πληρώσαμε με μια ήττα, διότι κατέληξε να αλλοιωθεί σε τέτοιο βαθμό η φυσιογνωμία και η γραμμή του ΣΥΝ, ώστε ο σκληρός πυρήνας του, οι αφοσιωμένοι σύντροφοι, στελέχη και μέλη μας, που χρόνια τώρα δίνουν τη μάχη για να επιβιώσει η προσπάθεια της ανανεωτικής αριστεράς, κυριολεκτικά τα είχαν χαμένα.

* Με τόλμη, θα προτείνατε την αποχώρηση του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ;

- Με το χέρι στην καρδιά, νομίζω ότι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο τέλος του. Και σφραγίσθηκε με μια ήττα. Συνεπώς, δεν βλέπω περιθώρια να βγει από αυτό το αδιέξοδο. Δεν ξέρω τι άλλες σκέψεις μπορεί να υπάρξουν.

* Η «ανανεωτική πτέρυγα» έχει μέλλον στον ΣΥΝ ή βλέπετε αποχωρήσεις, διάσπαση, μετεγγραφές ίσως;

- Δεν νομίζω. Υπάρχει μια αρνητική πείρα από αυτό που αποκαλείτε «μετεγγραφές»! Νομίζω ότι εμείς που μείναμε και δώσαμε τη μάχη για τις ευρωεκλογές εκείνο που αναζητούμε, αυτή την ώρα, είναι να ξαναβρεί ο ΣΥΝ τα βασικά του χαρακτηριστικά, που είναι ο ριζοσπαστικός ευρωπαϊσμός, η εμμονή στον δημοκρατικό δρόμο προς τον σοσιαλισμό. Και δεν «μυρίζομαι» την τάση, κάποιοι να θέλουν να το «παίξουν» ως η αριστερή πτέρυγα της σοσιαλδημοκρατίας.

* Το ηγετικό δίδυμο Αλαβάνου - Τσίπρα τελικά λειτουργεί;

- Ας αφήσουμε και κάτι να διερευνήσει η συζήτηση που πρέπει να αρχίσει στα όργανα. Το δίδυμο αυτό πιστώθηκε μια δημοσκοπική έκρηξη, η συμβολή του Αλέκου Αλαβάνου ήταν σωστή, δεν είδα να προκύψει κάπου πρόβλημα. Ακόμα και η συζήτηση «γιατί πήγε ο Αλαβάνος στο debate, θα μπορούσε να πάει ο Τσίπρας», δεν θα άλλαζε το πράγμα ουσιαστικά. Οι δύο συνεργάζονται αρμονικά και δεν είναι εκεί η πηγή των κακών.

* Η ήττα φέρνει γκρίνια. Θα τεθεί θέμα ηγεσίας τώρα;

- Κατά τη γνώμη μου, και νομίζω ότι σε αυτό είμαστε όλοι σύμφωνοι, δεν τίθεται θέμα ηγεσίας. Αλλά, βεβαίως, τίθεται θέμα επανεκτίμησης και της γραμμής μας και των μεθόδων μας. Και επίσης, των σχέσεών μας με ολόκληρο τον δημοκρατικό χώρο.

* Σε ποια βασικά σημεία;

- Κεντρικό σημείο παραμένει το θέμα των συμμαχιών του Συνασπισμού. Το πρόβλημα ανέκυψε και πάλι έντονα μέσα από τη διαδικασία των εκλογών. Μεθαύριο θα βαδίσουμε στις εθνικές εκλογές. Υποστηρίξαμε με πάθος την ιδέα ότι ο δικομματισμός αποτελεί πηγή δεινών, όμως οφείλουμε να απαντήσουμε και στο «μετά τον δικομματισμό, τι»; Υπάρχει αναμφισβήτητα ένα πρόβλημα εξουσίας. Ο Φώτης Κουβέλης προσδιόρισε επιτυχώς, κατά τη γνώμη μου, ότι η αριστερά δεν μπορεί να αδιαφορεί για το περιεχόμενο της εξουσίας αυτής.

* Υπό ποιους όρους, λοιπόν, η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ;

- Αφήνω το θέμα να το διερευνήσουμε μέσα από μια συζήτηση που πρέπει να διεξαχθεί απροκατάληπτα, από τη στιγμή που τα συμπεράσματα από τις πρόσφατες εκλογές θα θέσουν τα προβλήματα σε νέα βάση. Θα έλεγα να ωριμάσουμε μαζί με τα πράγματα. Η άρνηση, όμως, ενός συστηματικού διαλόγου δεν βοηθάει καθόλου.

* Πώς βλέπετε τη δημιουργία του περίφημου τρίτου πόλου;

- Είναι κάτι που δεν με γεμίζει με ενθουσιασμό, αλλά δεν το απορρίπτω. Είναι δυνατή η δημιουργία, όμως αξίζει τον κόπο να δημιουργηθούν μεγάλες ελπίδες σε κάτι που είναι αβέβαιο; Πιστεύω ότι μετά τις εθνικές εκλογές θα προκύψει επιτακτικά η ανάγκη να πολλαπλασιασθούν οι προσπάθειες και για συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους. Εμείς έχουμε κάθε λόγο η οικολογική διάσταση της πολιτικής να πάρει συγκεκριμένη πολιτική έκφραση και να εξασφαλιστούν συνθήκες ομαλής συνεργασίας.

* Χωράει και το ΚΚΕ στον πόλο;

- Κατά τη γνώμη μου, όχι. Πρέπει να τελειώνει αυτή η φλυαρία με το ΚΚΕ. Αυτό το κόμμα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που δεν μπορεί κανένας να αγνοήσει. Είναι ένοχο για την καταστροφή του ενιαίου Συνασπισμού, που αποτελούσε στην εποχή του μια μεγάλη ελπίδα. Δεν παραγνωρίζω ότι υπήρχαν και άλλα λάθη. Να κρατήσουμε, όμως, ένα πράγμα: Το ΚΚΕ δεν μπαίνει σε καμιά συνεργασία αν δεν την ελέγχει απολύτως. Συνεπώς, οι εκκλήσεις να συνεργασθούμε είναι χωρίς περιεχόμενο.

* Η πρωτοφανής αποχή που σημειώθηκε, τι σας λέει;

- Είναι μια συνολική αποδοκιμασία του πολιτικού μας συστήματος, όλων των κομμάτων, γιατί στη συνείδηση του λαού όλα τα κόμματα απέτυχαν να δώσουν λύσεις. Το πολιτικό σύστημα όχι μόνο απέτυχε αλλά φορτώθηκε και ηθικές ευθύνες, ο λαός μένει με την εντύπωση ότι πίσω από την πλάτη του έγιναν πολλά. Δεν ήταν αποδοκιμασία μόνο της πολιτικής της Ν.Δ., αλλά αποτυχία όλων των πολιτικών που εφαρμόσθηκαν. Συνεπώς, η αναζήτηση στον χώρο της πολιτικής θα ενταθεί. Είναι εντολή προς όλα τα κόμματα να προσαρμοστούν, ώστε να ανταποκριθούν στο αίτημα να δοθούν λύσεις.

* Σας προβληματίζει το ποσοστό που κατέκτησε, τελικά, ο ΛΑΟΣ;

- Πολλοί τον υποτίμησαν τον Καρατζαφέρη. Είναι ικανό πρόσωπο, έχει προσδιορίσει τους στόχους του, το ακροατήριο μέσα στο οποίο κινείται και συνεπώς πρέπει να υπολογίζεται. Ο Καρατζαφέρης κτυπάει την πόρτα συμμετοχής στην εξουσία, και τη χτυπάει με τρόπο επιδέξιο. Πρότεινε τη συνεργασία με τη Ν.Δ., δεν έκλεισε δρόμους και κέρδισε. Μη δίνετε και μεγάλο βάρος στην άρνηση του Καραμανλή, η ιδέα κερδίζει έδαφος. Εκμεταλλεύεται τα φοβικά σύνδρομα του λαού, κυρίως την ανασφάλεια, και κάνει παιχνίδι. Είναι απειλή στο βαθμό που η αριστερά δεν αντιλαμβάνεται ότι στην ατζέντα είναι και αυτά τα θέματα. Τα επεισόδια του Δεκέμβρη τόνωσαν τα φοβικά σύνδρομα, και εμείς κάναμε αυτοκριτική για εκείνη την περίοδο. Τώρα είναι ανάγκη να τα ξανασκεφτούμε.

* Ο Γ. Παπανδρέου είναι ο κερδισμένος των εκλογών, ο Καραμανλής μπορεί να «γυρίσει» το παιχνίδι;

- Δεν θέλω να κάνω πρόβλεψη, η δυναμική των πραγμάτων δείχνει ότι ο μεν Καραμανλής δεν μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι, το έχει χάσει μέσα στο ίδιο του το κόμμα και το κόμμα έχει χάσει το παιχνίδι και την ψυχή του. Ο Παπανδρέου πάλι έχει την ευφορία της νίκης, που μπορεί να μην είναι απόλυτη, αλλά είναι σημαντική. Ομως, δεν πρέπει να θεωρεί ως δεδομένη την απόλυτη αυτοδυναμία του στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Πηγή: Ελευθεροτυπία